Monday, June 28, 2010

Walking the Road




Ek deel graag hierdie 'gelooflike' projek waarvan ek onlangs gehoor het... www.walkingtheroad.com
En om meer te vertel... stel ek Marieke Prinsloo self aan die woord:
"I have been working towards completing my Masters Degree in Fine Art focusing on Public Art (at WITS) and am delighted to have this opportunity to do a live experiment with the basic tenets of my thesis. The title of my study is"Contemporary Stagings of the Tableau Vivant" and considers using narrative as a way of inspiring dialogue between us as the public and a public art piece.

It is a great privilege to tell this story to my fellow South Africans as a homage to all who in their daily civilian life make the choice to "Walk the Road" and in so doing build a nation that is able to fly.
The Little Girl in my fable-like interpretation thus represents a young South African democracy and the Dragonfly visualises a dream of freedom, equality and hope that we as a nation persue.

On a personal level, it is also a reminder to each of us of the hope that we individually live for and of the dreams that mark our lives, our own story.
The 18 sculptures are to be on the Promenade for twelve months and will be removed again in June 2011.

Walking the Road is set in place with the permission of the Sea Point Ward Council and Sub Committees. It is something of a pilot project towards a more detailed Public Art Policy for the City of Cape Town with the hope that there will be more Public Art to follow in the City at large.

For the project Walking the Road, however, all responsibility for sculptures, installation, maintenance and removal is that of the artist. I am honoured to be sharing this story with you." Marieke Prinsloo-Rowe

Sunday, June 20, 2010

Lucian Freud




In gister se Burger skryf Marie Stander, 'n kunstenaar van Jamestown (net buite Stellenbosch) in die 'Kunskyk' rubriek oor die kunstenaar Lucian Freud.
Marie, wat self 'n fassinasie het met die uitbeelding van mense, vertel dat die werk van Lucian Freud vir haar verruklik is. Die sober emosie en karakter in sy modelle, sy taktiele, amper kru, oorlaaide aanwending van verf het haar ingetrek.

Vir my is dit ook die emosie wat my intrek... asook die onderbeklemtoonde kleure wat hy gebruik en die losheid in sy styl wat saamkom tot 'n uitsonderlike geheel.

Wednesday, June 09, 2010

Oppad na Paternoster...


Afgelope Saterdag kies ons kortpad deur Durbanville se heuwels rigting Paternoster.

Nuutgegroeide gras skyn groen op, deur die ry op ry wingerd waaraan nog net die hardnekkigste herfsblare bly vasklou...
Die son val sag deur miswolke en skitter wild blink op vanuit die klammigheid langs die pad.
Die mistigheid sak laer en laer af... filtreer die son heeltemal uit... bome doem op soos silhoeet-spoke langs die pad en meteens is die lug weer poeierblou en die fynbos kleure flikker van oral om ons... 50 km voor Velddrif... dan raak die lig frons-wit... die spookbome verskyn weer... en die mis kom sweef weer laag om ons...
Suiwer sagte sonlig glip soms deur en die groene word sag, lewendig om 'n koperkleurige plaashek met ryk bruine wat jou lok in die plaas se pad af... 'n Oomblik van balans... ewewigtigheid... vredevolheid... heelheid... vlietend het dit jou deelgemaak.

By die afdraai na Vredenburg kry ek 'n dankie-vir-'n-lekker-aand sms... gisteraand hou ons 'n op die ingewing kunsbesigtiging vir 'n paar vriende wat nog nie Hugo se nuutste beelde te siene gekry het nie.
My 1ste skildery van 'n gesig is ook pas klaar en ek deel ook dit met trots in die vriendelike omgewing...
So met kuns en rooiwyn en sjokolade saam, raak 'n gewone Vrydagaand baie spesiaal...

...deur Vredendal... annerkant uit kom skyn die son plesierig op die geel-groen lande... skape le^ lui, volgevreet... skaars bewus van ons...
Die warmte van die strale stoot ons vinniger en vinniger oor die bulte en dan is ons daar... links verby "Oep vi Koep" tot by die Stone Fish Studio Art Galley... Hugo laai sy 2 beelde vir die opkomende "Whiskey and Chocolate" uitstalling af...

Onner by die On the Rocks Take Away is ons 'order' 3de na 'n stil paartjie reg langs ons en die ouerige man en vrou daar annerkant wat al lyk soos broer en suster van lank getroud wees...
Net 7min se^ die vriendelike vrou met die harde stem...
Ons sit lui in die wintersonnetjie en trek die sout-see-lug tot diep binne...
Ek skryf geskrifte en my geliefde raak rustig met 'n uitsig oor die ligste-blou see wat branders melancholies uitwerk tot op die lang wit strand.
Die rooidak van die 'Voorstrandt' restaurantjie is hiernaby en van daar le^ 'n ry wit huisies al met die baai saam...