Woordfees: Lina Spies

Lina Spies se "Die skyn van tuiskoms"... 'n keur uit haar gedigte word bekendgestel afgelope Dinsdag middag...

Agter ons sit 2 ouer mense ewe ernsig aan die vertel vir 'n vriendin hoe lekker hulle bly in die Paradys ... eindelik maak ek die afleiding dat hul in Paradyskloof bly in Stellenbosch...

...soos die lyne in 'n blaar ...so is Lina se gedigte sensitief vir ons blootgele^.... dit hoor ek, terwyl my man die volgende afleiding gemaak het... die nerwe gee die struktuur en sodoende word die blaar vir ons voorgehou...

Johann de Lange vertel dat in die samestel van hierdie bundel herontdek hy die 'soundtrack' van die gedigte van sy skooljare...

Die bundel word beskryf as 'n distilaat van al die elemente van Lina se onderwerpe van gedigte deur al die jare...

Oor die titel van die bundel, vertel sy; .... as 1 van die min ongetroude vroue wat sy ken wat vir haarself kook... tref 'n bliksemstraal haar net daar in die kombuis met die titel se woorde...

'n Gesprek volg oor die sogenaamde tuiskoms... sy vertel dat sy hipersensitief is vir haar omgewing... vreeslik omgewingsbewus... dat Stellenbosch en Amsterdam van haar geliefde plekke is en dat sy nooit 'n heimwee ervaar het na haar geboorteplek nie... maar het wel goeie herinneringe...
Sy ervaar tydens die aardse bestaan slegs af en toe 'n 'tuis-gevoel'...

In 1971 as 32-jarige debuteer sy... en pas voor haar in 1970 debuteer Sheila Cussons, Antjie Krog, asook 'n her-debuut van Ina Roussouw...

Sy vertel hoe sy haar moes losmaak van haar moeder digter, Elizabeth Eybers...

Agter op die 'Skyn van tuiskoms' skryf Johann de Lange oa die volgende ... "Benewens die verse oor die liefde, reis, godsdiens en 'n verknogtheid aan die aarde en aardse, skryf sy ook oor kuns en gestaltes (dikwels kunstenaars) met wie sy 'n sterk verwantskap voel en in wie se nood sy haar eie kan verreken" ...
Lina is baie gelukkig ook hierdie beskrywing en noem dit " 'n genademoment"...

In die gedig "Tafelgebed" ... verwys sy... "dat ek op sy weergalose aarde, van die lewe onversadig bly" ... sy se^ dat sy soveel aan die lewe het... dat dit die bitter en die pyn is wat die vreugde en die lekker uitbring...

"...ek het gekom dat julle die lewe kan he^ ... en dit in oorvloed..."