Ingrid Winterbach

Vorige Saterdagoggend gaan luister ons die gesprek tussen Ronel Vorster en Ingrid Winterbach oor haar nuutste roman, "Die Benederyk", by die Proteaboekwinkel in Stellenbosch.

Ronel gebruik woorde soos meesleurend, meevoerend, meervlakkig... in verband met die roman.

Soektogte, geheime, speurtogte.... maak alles deel uit van die boek.

Volgens Ronel kry Ingrid dit reg om iets wat bekend is te herskryf tot iets vreemds... sy fneuk die leser se verwagting...

Ingrid vertel sy wil nie regtig he^ dat die titel "Die Benederyk" aan enige iets spesifieks gekoppel moet word nie... maar sy bring tog die vergelyk van die skryfproses wat gesien kan word as 'n soort afdaal... 'n gaan haal... 'n 'gevaarlike reis' ... en dan die terugkom en kom wys. Tog is daar vele ander assosiasies wat raakgelees kan word in die boek.

Sy se^ vreemde segswyses inspireer haar... iemand wat so bietjie anders praat as die gewone.

Volgens Ingrid sal die boek vir enige een lekker behoort te wees om te lees... maar dit is wel meervlakkig en "vir die ingewydende is daar ekstra plesier".

Ingrid vertel dat sy nooit gedink het dat sy as skrywer bekend sou word nie... sy is as visuele kunstenaar opgelei en het gedag dit is haar 1ste talent ... sy se^ sy voel altyd so bietjie wederregtelik omdat sy nie meer fokus op haar kuns nie.
Sy beoefen wel beide die skryf en skilderkuns... wat sy se^ baie energie neem... dreienerend...

"Met ander woorde" aand

Ons eerste woorde-aand in 'n laaanng tyd... kompleet met allerhande hoede vir pret en 'n tafeldoek waarop ons mag skryf en teken....
Stadig maar seker het die tonge los en lus geraak vir deel en is eie woorde uitgehaal...
Die aand het beslis my liefde vir woorde weer so 'n hupstoot in die regte rigting kom gee...

Een van die gedigte wat die aand my aandag getrek het...

Parys met Pase

Nou is alle eiers betowerd,
die hase sit die winkelversters vol
en bo dit alles: skitterende sonskyn
oor die koepels en die triomfboe.

Ek staan in die tuin
van die Rodin-museum,
kyk oor sy gebukte denker
tot by die Invalides
waar Napoleon rus in sy praalgraf.

'n Entjie weg verskyn ten oordeel
die ses burgers van Calais,
tou om die nek, met lee oe,
doodsbereid as net hul stad gespaar kan word.

In hierdie lentedae is Parys
my opstanding en hemelvaart,
maagdelike stad, meisie van die Seine,
verkrag op die Place de la Bastille
en wie-weet-waar tot ook by St. Michel
- "Boul' Mich" van die studente, heerlike boulevard-
waar teer gegooi is oor die mooi keistene
sodat niemand weer 'n klip kan optel
vir 'n nuwe revolusie nie.

Lina Spies

My man en kuns...

Die groot gedeelde passie tussen my en my geliefde is "alles wat kuns is" ... dus my groot trots op sy afgelope werke...

Die vredes-borde is deel van 'n uitstalling op die oomblik by die ArtB-gallery in Bellville... sy borde is die een met die man met die vlerke... die gasmasker waaruit 'n plantjie groei ... en die seuntjie met die kam in sy hare...

Die beelde van die man en vrou figure is vir 'n uitstalling, "Whiskey and chocolate", in Junie in Paternoster by die ateljee van Dianne Heesom.

Ma

Partymaal het ek die huis nodig
waarin my ma was,
... en my ma
dan kon ek teruggaan en se^ ma
ek weet nie meer raad nie
en wat doen ek nou?
en ma sou se^ ag my kind
wat kan mens tog maak?
ja dinge is maar swaar
en dan sou ek beter voel

maar nou weet ek nie

-Hannes de Beer