Ons eerste woorde-aand in 'n laaanng tyd... kompleet met allerhande hoede vir pret en 'n tafeldoek waarop ons mag skryf en teken....
Stadig maar seker het die tonge los en lus geraak vir deel en is eie woorde uitgehaal...
Die aand het beslis my liefde vir woorde weer so 'n hupstoot in die regte rigting kom gee...
Een van die gedigte wat die aand my aandag getrek het...
Parys met Pase
Nou is alle eiers betowerd,
die hase sit die winkelversters vol
en bo dit alles: skitterende sonskyn
oor die koepels en die triomfboe.
Ek staan in die tuin
van die Rodin-museum,
kyk oor sy gebukte denker
tot by die Invalides
waar Napoleon rus in sy praalgraf.
'n Entjie weg verskyn ten oordeel
die ses burgers van Calais,
tou om die nek, met lee oe,
doodsbereid as net hul stad gespaar kan word.
In hierdie lentedae is Parys
my opstanding en hemelvaart,
maagdelike stad, meisie van die Seine,
verkrag op die Place de la Bastille
en wie-weet-waar tot ook by St. Michel
- "Boul' Mich" van die studente, heerlike boulevard-
waar teer gegooi is oor die mooi keistene
sodat niemand weer 'n klip kan optel
vir 'n nuwe revolusie nie.
Lina Spies
No comments:
Post a Comment